Bazen tesir almak lazım ruhundan
Yüreğini izleyip, düşünmeden yola çıkmak
Kalemini çıkartıp yazı yazmak, denizin kokusunu alıp görüntüsünü boş vermek.
Kendinden bile sıkılırsın bazen, koyamassın hiç bir yere kendini. Bilemezsin neredesin kimsin…
İzin vermek lazım bazen halden hale girmeye, girince çıkmaya, çıkarken yaşamaya…
İzin vermek lazım bazen sadece çakılı kalmışcasına durmaya sanki sen değil de başkası seni tutuyormuş sanmaya…
Boşaltmak lazım birikmiş duyguları yaşayarak, ağlayarak bağırarak, gülerek dokunarak…
İzin vermek lazım olduğun gibi olmaya, yorduğun gibi görmeye…
Bilmek lazım her zaman, bu yollardan geçildiğini ve sonunda “BEN”i bulduğunu…
Özüne güvenmek, seni en doğru yoldan götüreceğini, birliğe çıkartacağını bilmek lazım..
Sevmek kendini, severek kendinle sevişerek anlayacağını görmek lazım..hissettmek lazım varlığını
Soğutmamak için yemeği, kaçırmamak için sevgiyi acele ederken durmak lazım
Tadarak yaşamak nefes alarak, nefes nefese kalmadan…
Bir de lazımları bırakmak lazım; uzaklaşınca teslimiyetle coşmak var birde 🙂
Bazen lazımlar da lazım hayatta, sınırlamadan…
Bazen öyle bazen böyle yaşamda! Teslim olup yaşamak ,kalıpları yıkıp izin vererek olmak var…
Bugra Ogan 